စိိမ္ေခၚတယ္၊ မီဒီယာတိုက္ပြဲ။ ဒို ့တေတြ၊ ေသြးမၾကဲ။

က်ြဲေျခရာ ေရအိုင္ငယ္ကဖား
ဒီေနရာကဘဲ သူ ့ပင္လယ္၊
ေဘးဘီ အျပင္မထြက္ၾကည္၊့
သမုဒ္ ျပင္က်ယ္တာ..ဘယ္မသိ။

ေကာက္ရိုးပံုေပၚက ေခြးတေကာင္၊
မာန္ဖီ ဟိန္းေဟာက္ အျမီးတေထာင္ေထာင္။
သူမစားရတဲ့ ေကာက္ရိုးေတြေစာင့္
ႏြားျပာတို ့၀မ္းစာ၀ေရး
ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပး၊ ေဟာင္တဲ့ ေခြး။

ေကာက္က်စ္တဲ့ ေျမေခြး..
တပါးသူ ျပည့္စံုလွပ၊ ၾကည့္မရ၀န္တို၊
ကဲ့ရဲ့ဆို..မလိုပါ၊ သူျဖီး။
မရွိတာက သူ ့အျမီး။

ခ်ဥ္လိုက္တဲ့ စပ်စ္သီး။
ခူးမမွီ လို ့သူ ညည္း၊
အရွက္မဲ့ ဟန္ေဆာင္သူဆိုး၊
စစ္ရဲဘက္သား ေျမေခြးမ်ိဳး။

မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ ့တိုက္
စိန္ေခၚရင္ လိုက္ရဲတာဘဲ။
အလင္းေရာင္ထဲ ကလူ
အေမွာင္လူကို ဘယ္မေၾကာက္၊
ေခ်ာက္တိုင္း ေၾကာက္ရေရာလား။
ဟား၊ ဟား၊ ဟား၊
ဒို ့တေတြဟာ
အမွန္တရားရဲ့ ဘက္ေတာ္သား။
အလံထူထားတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းေတြ၊

အမွန္ဆိုတာ ဖံုးမရ၊ ဖိမရ
နအဖ ဖံုးသမ်ွ.ကုန္းေတာ့မွေပၚ၊
မင္းသားေခါင္းေဆာင္းဘီလူး၊
ျပံဳးျပေတာ့မွ.အစြယ္ျပဴးျပဴး။

မင္းနိုင္ေနတုန္း တခဏ၊
မာန္ၾကြေနရစ္ဦး။
လက္မေထာင္ေပ်ာ္ထားဦး။
အကုသိုလ္ အက်ိဳးေပးမွ
လာ၀န္ခ်မေနနဲ ့၊
ဘယ္သူမွ ထိပ္ဆံုးမွာအျမဲမေန
တေန ့ေန ့က်ေၾကြ။

သင္ပုန္းေခ်လို ့၊ ရစေကာင္းလား။
ေသေၾကခဲ့၊ အသက္မ်ားစြာ၊
မ်က္လံုးတစ္လံုးခ်င္း.ဆို တစ္လံုး၊
သြားတစ္ေခ်ာင္း ခ်င္းဆို တစ္ေခ်ာင္း၊
အေၾကြးေဟာင္း ျပန္ယူမယ္။
တင္ခဲ့သမွ် ရာဇ၀င္ေၾကြး၊
ေသြးနဲ့ မေဆးသမွ်၊ ဘယ္မေအး။

ဟိုဘက္ကပ္.ဒီဘက္ကပ္
ျခံစည္းရုိး ေပၚရပ္၊
ေပၚလာလိုက္၊ ေပ်ာက္သြားလိုက္၊
၀င္လာလိုက္။ ထြက္သြားလုိက္၊
ေဇာ္မ်ိဳးျဖစ္လိုက္။ ရဲထြန္းျဖစ္လိုက္။
ေန၀င္းျဖစ္လိုက္၊ ေစြေစာင္းျဖစ္လိုက္၊
အားလံုးဟာ၊ သာကီႏြားမ်ား ေနာက္လိုက္၊
ဒို ့နိုင္မွ .ဒို ့ဘက္လာဦးမတိုက္နဲ ့။

မင္းတို ့ဟာ
ဦးေဏွာက္ကင္းပလာ၊..
အစာအတြက္စာေရးသူမ်ား။

ဒို ့မ်ားဟာ၊
ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္၊
မရွိမဲ ့ရွိမဲ့ အခ်ိန္ေပးသူမ်ား။

သေဘာတရား ကြာျခား။
အရည္အခ်င္းေရာ တူလို ့လား။
စဥ္းစားၾကည့္.. ဒီ မီဒီယာတိုက္ပြဲ
ဘယ္သူလည္း နိူင္မဲ့လူ။

မသဒၶါ (၁၁။၂၆။၂၀၀၇)

ကြ်န္ေတာ္ မသဒၶါ၏ ခြင့့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ကဗ်ာမ်ားအား ကြ်န္ေတာ့ဘေလာ့ဂ္တြင္ ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္။ ယူသံုးခြင့္ေပးေသာ မသဒၶါအား အထူးေက်းဇူး တင္ရွိပါသည္။