ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ တယ္လီဖုန္း ဆက္သြယ္ေရး ႐ံုးမ်ားတြင္ ဖုန္းလိုင္းမ်ားအား Digital Exchange စနစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ထားျပီး အဆုိပါ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အိတ္ခ်ိန္း စက္ခလုတ္ခုံမ်ားႏွင့္ GSM စနစ္သံုး ထိန္းခ်ဳပ္ေရး စခန္းမ်ားသည္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား အျပည့္အ၀ရရိွရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႕နယ္ ဆက္သြယ္ေရး႐ံုးတခုမွ အင္ဂ်င္နီယာတဦးက ရွင္းျပသည္။
“ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အိတ္ခ်ိန္းဆိုတာ သူ႕ရဲ႕ စနစ္အကုန္လံုးကို ကြန္ပ်ဴတာထဲ ထည့္ၿပီး ကိုယ္က ခိုင္း႐ံုပဲ။ အရင္တုန္းကလို အိတ္ခ်ိန္းခံုမွာ ထိုင္ၿပီး လူက လုပ္ေပးစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ မီးပ်က္တာၾကာရင္ ျပႆနာရွိေတာ့ သူ႔ကို ၂၄ နာရီ မီးေပးဖို႔ လိုတယ္ ” ဟု အဆိုပါ အင္ဂ်င္နီယာက ေျပာသည္။
လိုင္းဖုန္းမ်ားကို ခ်ိတ္ဆက္ေပးသည့္ ေအာ္တိုဆားကစ္ ဘုတ္ျပားမ်ားအား ဆက္သြယ္ေရး ဝန္ထမ္းတဦးက စစ္ေဆးေနစဥ္
ဒီဂ်စ္တယ္ အိတ္ခ်ိန္းခံုမ်ားသည္ လူတရပ္ခန္႔ ျမင့္ၿပီး အိတ္ခ်ိန္းတခံုရွိ ဆားကစ္တကတ္တြင္ ဖုန္းလိုင္း ၈ လိုင္းခန္႔ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ဖုန္းလိုင္း ၈ လိုင္း ပါ ၀င္သည့္ ဆားကစ္ကတ္ေပါင္းမ်ားစြာ တပ္ဆင္ထားသည့္ ေအာက္ခံခံုအား အပူခ်ိန္ျမင့္၍ ေလာင္ကြ်မ္းမႈမျဖစ္ေစရန္ ေလေအးေပးစက္ အဆက္မျပတ္ေပးရန္ လွ်ပ္စစ္မီးလိုအပ္မႈ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းအင္ဂ်င္နီယာက “မီးမလာလို႔ စက္ခန္းထဲမွာ အဲယားကြန္းမရဘဲ အပူခ်ိန္ျမင့္လာၿပီဆို စက္က လံုး၀ ရပ္သြားတယ္။ ဒီလို ေအာ္တို ျပတ္သြားေတာ့ ဖုန္းလိုင္းေတြပါ ရပ္ကုန္ေရာ” ဟု ေျပာျပသည္။
မီးပ်က္မႈမ်ားခ်ိန္တြင္ ဆက္သြယ္မႈစနစ္ ျပတ္ေတာက္မႈ မရွိေစရန္ အင္ဗာတာ၊ မီးစက္မ်ားႏွင့္ အစား ထုိးလည္ပတ္ႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားရေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
“တလိုင္းတည္းနဲ႔ အဆင္မေျပမွာစိုးလို႔ ႀကိဳးဖုန္းကိုပဲ ဖုန္းလိုင္းတခု၊ ဖက္စ္လိုင္းတခု တပ္ထားတာ၊ ႏွစ္ခုလံုး သံုးလို႔ မရဘူး။ ဖုန္းနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီး လုပ္ေနရတာဆိုေတာ့ အလုပ္ပါ ထိခိုက္တယ္ ” ဟု ျပည္ပႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ကိုင္သူ တဦးက ေျပာသည္။
လွ်ပ္စစ္မီးျပတ္ေတာက္မႈ မ်ားေသာ ပြင့္လင္းရာသီမ်ားတြင္ ဖုန္းလိုင္း ျပတ္ေတာက္မႈ ပိုမိုဆိုးရြာေၾကာင္း သိရသည္။
“မဂၢဇင္းတိုက္ဆိုတာ ဆက္သြယ္ေနရတဲ့ လူေတြက အမ်ားႀကီး၊ ဒီေတာ့ ဖုန္းလိုင္းက ၃၊ ၄ လိုင္း အနည္းဆံုး တပ္ထားတယ္။ အဲဒါကို တေန႔ တလိုင္းႏႈန္း ျပတ္တာ၊ အခုေနာက္ပိုင္း ပိုဆိုးလာတယ္။ ဖုန္းဆက္ၿပီး ကြန္ပလိန္းတက္ရင္လည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ လာျပင္တယ္၊ ၿပီးရင္ ခဏပဲ၊ ျပန္ပ်က္ျပန္ေရာ” ဟု ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ မဂၢဇင္းတိုက္တခုမွ အယ္ဒီတာက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွ႔ံအျပားတြင္ အလိုအေလ်ာက္ ဒီဂ်စ္တယ္ အိတ္ခ်ိန္း စနစ္ တပ္ဆင္ထားၿပီး လိုင္းဖုန္းမ်ား အားလံုးသည္ ယင္းစနစ္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သူတဦးက “ဖုန္းက တလကို ရက္ ၂၀ ေလာက္က ပ်က္ေနတာမ်ားတယ္။ တခါတေလ ဖုန္းရွိၿပီး အလကားျဖစ္ေနတယ္။ ျပင္တဲ့လူေတြ ေခၚရလြန္းလို႔ တခါတေလ ပစ္ထားလိုက္တယ္။ အနည္းဆံုးတခါ လာျပင္ေပးရင္ ၂၀၀၀ ကေန ၃၀၀၀ က်ပ္အထိ ေပးရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
“အိမ္ေတြကို ေပးထားတာ ၂၂၀ ဗို႔၊ ဖုန္းေတြက်ေတာ့ ၂၄၀ ဗို႔အား ေပးရတယ္။ ဖုန္းေတြ အားလံုးကုိ မီး ၂၄ နာရီ ေပးထား ရတယ္။ မီးပ်က္မ်ားတာ မီးစက္ေတာ့ ေမာင္းတာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ မီးအား မေကာင္းေတာ့ လိုင္းက်တာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါကို SMB ( Server Message Block ) က်တယ္လို႔ ေခၚတယ္” ဟု ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းမွ အရာရွိတဦးက ဆိုသည္။
ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးတြင္ တယ္လီဖုန္းလိုင္း ၄ သိန္းနီးပါးရွိေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တၿမိဳ႕တည္းတြင္ ၁သိန္း ၇ ေသာင္းရွိၿပီး လူ ၂၅ ဦးတြင္ ဖုန္းတလံုးႏႈန္း အသံုးျပဳေနေၾကာင္း တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
လူဦးေရ သန္း ၅၀ ေက်ာ္ရွိေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တခါသံုး ဖုန္းကတ္လိုင္းမ်ား မပါဘဲ မုိဘိုင္းဖုန္း၊ ေအာ္တို တယ္လီဖုန္း အပါအ၀င္ ဖုန္းလိုင္းေပါင္း ၇ သိန္းခြဲနီးပါး ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းက ထုတ္ျပန္ထားသည္။
No comments:
Post a Comment