ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား အမ်ားစု ေနထိုင္ေသာ တပ္ခ္ခ႐ိုင္တြင္းရွိ မယ္လဒုကၡသည္စခန္းသည္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ေျမာက္ဘက္ ၅၇ ကီလိုမီတာခန္႔တြင္ တည္ရွိသည္။
“အရင္ႏွစ္တုန္းက တလတလကို ၁၅ ေယာက္ကေန ၂ဝ ေလာက္ကပဲ ေသြးလြန္တုပ္ေကြး ခံစားတယ္။ စနစ္တက် ကာကြယ္ေရးမလုပ္ေတာ့ အျမစ္မျပတ္ဘူး။ ဒီႏွစ္ဆန္းမွာေတာ့ ပိုဆိုးလာတယ္။ အခုဆို အေယာက္ ၅ဝဝ ေလာက္ ေရာဂါေဝဒနာ ခံစားေနရတယ္” ဟု မယ္လဒုကၡသည္စခန္း ေဆး႐ုံတာဝန္ခံ ဆရာေစာေနစဲန္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
မယ္လဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ယခုႏွစ္အတြင္း ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေၾကာင့္ ကေလး ၂ ဦးႏွင့္ လူၾကီး ၃ ဦး အသက္ဆံုးရႈံးခဲ့ရၿပီး ျဖစ္သည္။ ယခုထက္တိုင္လည္း အဆိုပါ ေရာဂါဆိုင္ရာ ၾကိဳတင္ကာကြယ္မႈ ေလ်ာ့နည္းေနေသးသည္။
“အင္အားနည္းတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမက အစေပါ့။ ေငြအင္အားမရွိေတာ့ ေဆးဝါးဆိုင္ရာ ခက္ခဲတယ္။ စခန္းတခုလံုးကို ျခင္ေတြ ႏွိမ္ႏွင္းဖို႔ ေဆးမသံုးႏိုင္ဘူး။ ဟိုအိမ္ဒီအိမ္ေလာက္ပဲ ေဆးဖ်န္းေတာ့ ဘယ္ေပ်ာက္ႏိုင္မလဲ။ ၾကာလာေတာ့ ပိုဆိုးလာတယ္။ အခုဆို မိုးရာသီေရာက္လာေတာ့ ျခင္ျဖစ္ပြားမႈ တအားျမန္တယ္။ ဒါကို မကာကြယ္ႏိုင္ရင္ ဒီထက္ ပိုဆိုးလာမယ္။ အိမ္တိုင္း ေဆးဖ်န္းဖို႔လိုမယ္။ ေပါင္းပင္ၿခံဳပင္ေတြကို ရွင္းဖို႔လိုတယ္။ ေရဆိုးေရညစ္ေတြကို ရွင္းရမယ္။ ေရကန္၊ အိမ္သာနဲ႔ အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြကိုလည္း သန္႔ရွင္းရမယ္။ ေဝဒနာရွင္ေတြကို စနစ္တက် ရက္တပတ္ေလာက္ ေဆးဝါးကုသရင္ေတာ့ သက္သာမယ္” ဟု ဆရာေစာေနစဲန္က ေျပာသည္။
ထို႔ျပင္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလေႏွာင္းပိုင္းမွ စတင္ကာ စခန္းအတြင္း ကာလဝမ္းေရာဂါ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ယခုအခါ လူေပါင္း ၃ဝ၂ ဦး ကုသမႈခံယူေနရသည္။
မယ္လစခန္း က်န္းမာေရးဌာနတြင္ ကူညီေနသူတဦးက “ကာလဝမ္းေရာဂါက ျပန္ျဖစ္လာတယ္။ ေရာဂါက ပိုဆိုးလာေတာ့ အခုဆို လူတအားမ်ားလာတယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ ေဆးကုသမႈ မႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္” ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ေရေပးေဝစနစ္မွာမူ နံနက္ပိုင္းႏွင့္ ညေနပိုင္းတြင္ တၾကိမ္စီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေလာက္ငွသျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္တြင္းေရမ်ား ေသာက္သံုးေနရသည္။
ကာလဝမ္းေရာဂါ ျဖစ္ပြားရျခင္းသည္ ယင္လံုအိမ္သာ သံုးစြဲႏိုင္မႈ မရွိျခင္း၊ မသန္႔ရွင္းေသာ ေရကို ေသာက္သံုးေနရျခင္းႏွင့္ မလတ္ဆတ္ေသာ အသီးအရြက္မ်ား စားသံုးျခင္းေၾကာင့္ဟု သိရသည္။
“တႏွစ္တႏွစ္ လူဦးေရ တအားမ်ားလာတယ္။ စခန္းမွာ ေရမလံုမေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ္တိုင္ တြင္းတူးတယ္။ တြင္းေရကို ျပန္ေသာက္တယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းဆိုေတာ့ ျဖစ္သလိုေနရတယ္။ အစားအေသာက္ကို သတိမထားဘူး။ ဟင္းက်န္ထမင္းက်န္ကို စားသံုးတယ္။ မသန္႔ရွင္းတဲ့ အစားအစာေတြ စားတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ဝမ္းေရာဂါေတြ ျဖစ္လာေတာ့တယ္” ဟု ေဆးခန္းတြင္ ကူညီေနသူက ဆုိသည္။
ေသြးလြန္တုပ္ေကြးႏွင့္ ဝမ္းေရာဂါ ေဝဒနာရွင္မ်ားသည္ အသက္ ၁ ႏွစ္အရြယ္မွ ၆ဝ ႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပြားမႈ မ်ားျပားေၾကာင္း ေဆးခန္းတာဝန္က် ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဆိုသည္။
မယ္လဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၅ ေသာင္းခန္႔ ေနထိုင္ရာ စခန္းကို ဇုန္ A – B - C ဟူ၍ ခြဲထားခဲ့ၿပီး အဆိုပါ ဇုန္မ်ားထဲတြင္ ရပ္ကြက္ ၅ ခုစီ ျပန္ခဲြသည္။ စခန္းရွိ ေနအိမ္အမ်ားစုသည္ သက္ကယ္မိုး ကပ္ကာအိမ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ဒုကၡသည္စခန္း ၇ ခုအနက္ မယ္လစခန္းသည္ အၾကီးဆံုးႏွင့္ လူဦးေရ အမ်ားဆံုး ျဖစ္သည္။ အျခား စခန္းမ်ားမွာ ထမ္းဟင္၊ ဘန္႔တုံယမ္း၊ ႏုိ႔ဖုိး၊ အုန္းဖ်န္၊ မယ္လအူး၊ မယ္ရာမုိ စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။
မယ္လတြင္ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာသည့္ ကရင္အမ်ားစု ေနထိုင္ၾကသည္။
မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္း အေနာက္ဘက္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ နယ္စပ္မ်ဥ္းျဖစ္သည့္ ေသာင္ရင္းျမစ္ တည္ရွိသည္။
(ဆလုိင္းထြန္း သတင္းေပးပို႔သည္။)
No comments:
Post a Comment