ဒီေရေရာက္ေတာမ်ား၏ အေရးပါအရာေရာက္မႈကို ကေလးသူငယ္မ်ားအပါအဝင္ လူႀကီးလူငယ္မေရြး သိျမင္နားလည္လာေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းတြင္ ထိုင္းႏွင့္ျမန္မာ ေက်ာင္းသားမ်ားက သစ္ပင္စိုက္ပ်ဳိးပြဲတရပ္ကို ယေန႔ စုေပါင္းျပဳလုပ္ၾကသည္။သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံေတာင္ပိုင္း၊ ဖန္ငခ႐ိုင္၊ တကြာပၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ထိုင္းကမ္း႐ိုးတန္း အေနာက္ပင္လယ္ျပင္တြင္ရွိေသာ ေကာ့ေခါ့ေခါင္ကၽြန္းတြင္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ထိုင္းေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတို႔ ပါ၀င္ေသာ ေက်ာင္းသား အေယာက္ (၇၀) ေက်ာ္တို႔က သစ္ပင္အေရအတြက္ (၃,၀၀၀) ကို စုေပါင္းစိုက္ပ်ဳိးခဲ့ၾကသည္။
ထိုအစီအစဥ္အား Thai Environmental Institute (TEI) ေခၚ ထိုင္းႏိုင္ငံ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး အင္စတီက်ဴႏွင့္ ထိုင္းေတာင္ပိုင္းတြင္ အေျခစိုက္ေသာ ပညာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေဖာင္ေဒးရွင္း (FED) တို႔မွ ပူးတြဲက်င္းပေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွစတင္၍ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢက သတ္မွတ္ေပးခဲ့ေသာ ကမာၻ႔သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးေန႔အျဖစ္ အမွန္က်ေရာက္ေသာ ဇြန္လ (၅) ရက္ေန႔တြင္ အဆိုပါအစီအစဥ္အား ယခုကဲ့သို႔ ပူးတြဲက်င္းပႏိုင္ေရးအတြက္ အေျခအေန မေပးသျဖင့္ ယေန႔မွသာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ေသာ Youth Outreach လူငယ္သိပံၸေက်ာင္းမွ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူ မစုစုလႈိင္က “ခုလိုကမ္းေျခမွာသြားၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သစ္ပင္စိုက္တာ ဒါပထမဆံုးပဲ၊ ဗဟုသုတလည္းရ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းပါတယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။
ယင္းသို႔ သစ္ပင္စိုက္ပ်ဳိးရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ TEI ၏ ေတာင္ပိုင္း (၅) ခ႐ိုင္ျဖစ္ေသာ ရေနာင္း၊ ဖန္င၊ ဖူးခက္၊ ကရာဘီႏွင့္ တရန္တို႔၏ ညႇိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေရးမႉး ခြန္ေပါင္က “အဓိကအခ်က္ (၃) ခ်က္ရွိတယ္။ အဲဒါေတြက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ စိမ္းလန္းစိုေျပေရးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ သတၱဝါေတြ ဗီဇမ်ဳိးစိတ္ေတြကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ေနာက္တခု အေရးႀကီးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဝိသမေလာဘသားေတြ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ အမ်ားျပည္သူပိုင္တဲ့ ေျမေနရာေတြကို မတိုးခ်ဲ႕လာဖို႔ပါ” ဟု ရွင္းျပသည္။
ထိုကၽြန္းေျမေနရာ အသီးသီးတြင္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍ အမ်ားျပည္သူပိုင္ေသာ သစ္ေတာေျမေနရာမ်ားအား ခြဲေဝပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသည္မွာ ဆူနာမီျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ျပဳန္းတီးသြားေသာ ဒီေရေရာက္ေတာမ်ားအထိ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့သည္ဟု ၎က ဆိုသည္။
ထို႔အတြက္ ဤလုပ္ရပ္မ်ားကို ရပ္တန္႔ေစျခင္းငွာ ထိုင္းသဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးဌာနႏွင့္ ေဒသဆိုင္ရာျပည္သူမ်ားက တႏိုင္တပိုင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
အဆိုပါကၽြန္းသည္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဆုနာမီေရလႈိင္း႐ိုက္ခတ္စဥ္က ကၽြန္းေပၚတြင္ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားအနက္ လူ (၂၀၀) ခန္႔သာ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရၿပီး က်န္ရွိသူ (၅၀၀) ခန္႔မွာ ေရလႈိင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ရသည္။
ထိုကၽြန္း၏ တဘက္ကမ္း ဘန္႔နမ္းခန္ရြာကေလးသည္လည္း ဆူနာမီေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ လူေပါင္းေထာင္ေက်ာ္ အေသေပ်ာက္အမ်ားဆံုး ေက်းရြာအျဖစ္ ဝမ္းနည္းမွတ္တမ္းတင္ခံခဲ့ရသည္။
ဤပူးေပါင္းသစ္ပင္စိုက္ပြဲကို ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ရင္ေသြးေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ထိုင္းေက်ာင္းသားငယ္မ်ား၏ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ ျပယုဒ္တခုအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေဖာင္ေဒးရွင္းမွ အခမ္းအနားႀကီးၾကပ္သူ ကိုေသာမတ္စ္က ေျပာၾကားသည္။
ယခုကာလအတြင္း အဆိုပါေဒသတြင္ မည္သူစတင္လိုက္သည္မသိေသာ ဇြန္လ (၁၂) ရက္ေန႔တြင္ ငလ်င္လႈပ္၍ ဆူနာမီေရလႈိင္းမ်ား လာေရာက္႐ိုက္ခတ္မည္ဆိုသည့္ ေကာလာဟလမ်ားေၾကာင့္ ေဒသတြင္းေနထိုင္သူမ်ားမွာ ေၾကာက္လန္႔ေနၾကၿပီး စားသတိသြားသတိ ျဖစ္ေနၾကရသည္။ ငလ်င္လႈပ္မည္ကို အတိအက်ခန္႔မွန္း၍ မရေၾကာင္း၊ နားလည္မႈ အားနည္း၍ ျဖစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း အခ်ဳိ႕ကသံုးသပ္သည္။
No comments:
Post a Comment